Poprzez sposób budowania napięcia, prowadzenia kamery czy muzykę widać ambicję nawiązania do najlepszych amerykanskich dramatów/thrillerów sądowych. Klimaty jak z Lumeta. Scenariusz konsekwentny i spójny.
Ma też "Słaby punkt" swoje słabe punkty. Myslę że lekko przegadana jest czesc dotycząca młodego prokuratora Beachuma.

Co sie tyczy Hopkinsa...To moje odkrycie!!!!
Za pierwszym razem jego gra wydawała mi się taka sobie. Na właściwym dla niego wysokim poziomie, ale bez fajerwerków.
Po drugim, trzecim obejrzeniu filmu zaczynam być pod wielkim wrazeniem jego gry. To jest majstersztyk!
Ted Crawford jest sku***em jakich mało i Hopkins nie "gra" sku***na- on nim w tym filmie po prostu JEST!

Jego rola zbudowana jest z ledwo dostrzegalnych gestów, spojrzeń, usmieszków. Scena w sądzie, kiedy Crawford [Hopkins] mija leżące bezwładnie na schodach ciało policjanta-kochanka jego żony, który przed chwilą popełnił samobójstwo. I Crawford rzuca spojrzenie w kierunku prokuratora, spojrzenie wyrachowanego łajdaka, które mówi: "No i po sprawie", "No i spokój". Albo scena w szpitalu, kiedy Crawford zapowiada Beachumowi, ze odłączy żonę od aparatury i dokonczy swoje morderstwo- z jego krótkiej przemowy wieje mrozem, bezwzględnym dązeniem do zemsty. To już nie Crawford, ale Tytus (z Tytusa Andronicusa)- ta sama zimna zacietość, wyrzucane słowa dzwieczą jak matal.

Ktos tu na forum napisał, że Hopkins sie wypalił jako aktor... Zobaczcie tę rolę, przyjrzyjcie sie jej uważniej! 11/10!